πρωτοκάμαρος

-ον, Α

αυτός που κατέχει την πρώτη κάμαρα ή τον πρώτο θόλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + -κάμαρος (< καμάρα «θόλος, τοξοειδής αψίδα»)].